Zawartość
Amerykański żubr jest dużym członkiem rodziny bydła, który kiedyś zamieszkiwał prerie, równiny, lasy i doliny rzeczne w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i części Meksyku. W przeszłości stada żubrów, które według historyków liczyły się w milionach, które niegdyś przetaczały się przez równiny podczas migracji pokarmu. Od 2011 r. Są ograniczone do kilku parków i ostoi dzikich zwierząt w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Ogólna charakterystyka
Amerykański żubr, czasem nazywany bawołem, jest największym zwierzęciem lądowym w Ameryce Północnej. Mają duże, nisko zawieszone głowy, kudłate grzywy, brody, krótkie rogi i duże garby. Samiec żubra może ważyć ponad 2500 funtów, mieć około 5 stóp wysokości na ramionach i osiągnąć długość około dziewięciu stóp. Kobiety są nieco mniejsze. Biolodzy dzielą amerykańskiego żubra na dwa gatunki. Żubr jest wyższy i mniej krępy niż żubr.
Migracja
Żubry to pasące się zwierzęta, które żywią się trawami, turzycami, porostami i jagodami. W przeszłości żubry migrowały przez setki mil, szukając pożywienia zimą. W regionach Wielkich Równin stada żubrów co roku podążały tą samą drogą, nosząc ścieżki w glebie. Niektóre z tych ścieżek są widoczne z powietrza. Z kolei żubry utrzymują znacznie mniejsze zasięgi, na przemian między łąkami i otaczającym lasem.
Siedlisko
Od 2011 r. Żubry występują tylko w parkach narodowych i schroniskach dla dzikich zwierząt w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Można je zobaczyć w National Bison Refuge w Montanie, Wichita Mountains National Wildlife Refuge w Oklahomie, Fort Niobrara National Wildlife Refuge w Nebrasce, Yellowstone National Park w Wyoming, Sullys Hill National Wildlife Refuge w Północnej Dakocie, Walnut Creek Wildlife Refuge w Iowa i Park Narodowy Buffalo Wood w Terytorium Północno-Zachodnim, Kanada.
Polowanie
Plemiona indiańskie, takie jak Sioux, polowały na migrujących żubrów w poszukiwaniu mięsa, skór i kości. Używali żubra jako źródła żywności i surowców do produkcji narzędzi, odzieży i schronienia. Historycy szacują, że na początku XIX wieku w Ameryce Północnej żyło 60 milionów żubrów. Gdy europejscy osadnicy zaczęli przemieszczać się na zachód, polowali na żubry w celach sportowych, często strzelając do stad z pociągu. W 1890 r. Osadnicy zabili prawie 1000 żubrów za swoje skóry i języki. W 1905 roku American Bison Society rozpoczęło prace nad ochroną ich przed wyginięciem. W 2004 r. Było około 500 000 żubrów.