U ssaków, w tym ludzi, krew przepływa przez układ krążenia, pompowana przez czterokomorowe serce. Po powrocie do serca, po dostarczeniu składników odżywczych i tlenu do wszystkich części ciała, krew jest pozbawiona tlenu. Płuca nieustannie wydobywają tlen z atmosfery w celu uzupełnienia krwi. Ale aby to uzupełnienie miało miejsce, układ krwionośny musi mieć sposób na dostanie się krwi do płuc w celu pobrania nowego zapasu tlenu. Serce oraz układ tętnic i żył pełnią tę funkcję.
Ogólna zasada jest taka, że tętnice przenoszą natlenioną krew, a żyły przenoszą odtlenioną krew. Reguła ma jednak jedną parę wyjątków, a mianowicie tętnicę płucną i żyłę płucną. Tętnica płucna przenosi krew ubogą w tlen, a żyła płucna przenosi krew wzbogaconą w tlen. Każda z czterech komór serca (dwie przedsionki i dwie komory) ma duże naczynie krwionośne, które prowadzi do niego lub z niego. Innymi słowy, każda komora albo wypompowuje krew z serca, albo wciąga do niego krew.
W przypadku tętnicy płucnej jest ona połączona z prawą komorą serca. Kiedy prawa komora kurczy się, pompuje krew do tętnicy płucnej, co prowadzi do płuc. Krew dostarczana do prawej komory to krew uboga w tlen, która powróciła ze wszystkich części ciała.
Po dotarciu do drobnej sieci naczyń krwionośnych w tkance płucnej krew emituje dwutlenek węgla i odbiera tlen. Sieć naczyń w płucach prowadzi do coraz większych naczyń, które ostatecznie stają się żyłą płucną (zgodnie z kierunkiem przepływu krwi w kierunku serca). Żyła płucna prowadzi do lewego przedsionka serca, komory, która dostarcza bogatą w tlen krew do lewej komory. Kiedy lewa komora kurczy się, nowo natleniona krew jest pompowana przez duże naczynie zwane aortą. Aorta rozgałęzia się w sieć tętnic i prowadzi do coraz mniejszych naczyń, które łączą się ze wszystkimi częściami ciała. Dotleniona krew jest ponownie dostarczana w celu zaopatrzenia organizmu w potrzebny tlen.
Podobnie jak w tkance płucnej, sieć naczyń krwionośnych (najlepiej kapilarnych) prowadzących z serca jest ciągła z tymi, które prowadzą z powrotem do serca. Zatem układ krążenia w całości jest obwodem. Czerwone krwinki (erytrocyty) zawierają złożony związek białkowy na bazie żelaza zwany hemoglobiną. Zawarte w nich erytrocyty i hemoglobina działają w celu wiązania tlenu i dwutlenku węgla, uwalniając dwutlenek węgla i odbierając tlen z płuc.