Inżynierowie ds. Klimatyzacji muszą rozważyć, w jaki sposób ich urządzenia wpływają na temperaturę powietrza, która jest częściowo determinowana przez zawartość ciepła - mierzoną w kilodżulach (kJ) na kilogram (kg) - powietrza. Zawartość ciepła lub entalpia powietrza składa się z dwóch składników: ruchu kinetycznego cząsteczek powietrza, który można zmierzyć za pomocą termometru, oraz utajonego (ukrytego) ciepła zawartego w odparowanej wodzie. Ponieważ całe powietrze zawiera co najmniej niewielki procent wody, oba czynniki należy wziąć pod uwagę przy obliczaniu entalpii powietrza.
Oblicz entalpię w samym powietrzu, mnożąc temperaturę powietrza, w stopniach Celsjusza, przez 1,007 i odejmując 0,026 od odpowiedzi. Weźmy na przykład powietrze o temperaturze 30 stopni C.
Entalpia powietrza = 1,007 x 30 - 0,026 = 30,184 kJ na kg.
Oblicz entalpię pary wodnej, wkładając zawartość wody w powietrzu (w kg na kg) i temperaturę powietrza do następującego wzoru:
Entalpia pary wodnej = zawartość wody w powietrzu x (2501 + 1,84 x temperatura).
Weź pod uwagę powietrze o zawartości wody 0,01 kg na kg powietrza.
Entalpia pary wodnej = 0,01 x (2501 + 1,84 x 30) = 25,01 kJ na kg.
Dodaj entalpię powietrza do entalpii pary wodnej, aby określić całkowitą entalpię atmosferyczną:
Całkowita entalpia w powietrzu = entalpia powietrza + entalpia pary wodnej = 30.184 + 25,01 = 55,194 kJ na kg.
Powietrze w tym przykładzie ma entalpię 55,194 kJ na kg.