![Wiązania kowalencyjne #2 [ Tworzenie związków chemicznych ]](https://i.ytimg.com/vi/DZXfOd39EN8/hqdefault.jpg)
Zawartość
W chemii metale i niemetale tworzą wiązania jonowe, a dwa lub więcej niemetali tworzy wiązania kowalencyjne. Te dwa typy wiązań reprezentują zasadniczo różne oddziaływania atomowe: wiązania kowalencyjne obejmują dzielenie elektronów między atomami, podczas gdy wiązania jonowe powstają z atomów o przeciwnych ładunkach. Prawda jest jednak bardziej skomplikowana, ponieważ niewiele wiązań wykazuje właściwości czysto jonowe lub czysto kowalencyjne. Oznacza to, że wiązania zwykle zawierają zarówno charakter jonowy, jak i kowalencyjny. Linus Pauling wydedukował równanie opisujące ułamkowy kowalencyjny charakter wiązania oparty na elektroujemności każdego atomu lub zdolności atomu do przyciągania elektronów do siebie.
Określ elektroujemności Paulinga dwóch elementów zaangażowanych w wiązanie. Liczne odniesienia online dostarczają tych informacji (patrz Zasoby). Na przykład w przypadku wiązania krzemu i tlenu wartości elektroujemności wynosiłyby 1,8 dla krzemu i 3,5 dla tlenu.
Odejmij mniejszą wartość elektroujemności od większej wartości, aby określić różnicę w elektroujemności, X. Kontynuując przykład z kroku 1, różnica elektroujemności wynosi X = (3,5 - 1,8) = 1,7.
Zamień wartość X z kroku 2 na równanie kowalencyjne ułamka: FC = exp (-0,25 * X ^ 2). W przykładzie przedstawionym w krokach 1 i 2 FC = exp (-0,25 * 1,7 ^ 2) = exp (-0,25 * 2,9) = exp (-0,72) = 0,49.