W zamkniętym systemie z cieczą i parami odparowywanie trwa do momentu, gdy tyle cząsteczek powróci do cieczy, ile się z niej wydostanie. W tym momencie para w układzie jest uważana za nasyconą, ponieważ nie może już absorbować żadnych cząsteczek z cieczy. Ciśnienie nasycenia mierzy ciśnienie pary w tym punkcie, że parowanie nie może zwiększyć liczby cząsteczek w parze. Ciśnienie nasycenia wzrasta wraz ze wzrostem temperatury, ponieważ więcej cząsteczek ucieka z cieczy. Wrzenie występuje, gdy ciśnienie nasycenia jest równe lub większe niż ciśnienie atmosferyczne.
Zmierz temperaturę układu, dla którego chcesz określić ciśnienie nasycenia. Zapisz temperaturę w stopniach Celsjusza. Dodaj 273 do stopni Celsjusza, aby przeliczyć temperaturę na Kelviny.
Oblicz ciśnienie nasycenia za pomocą równania Clausiusa-Clapeyrona. Zgodnie z równaniem naturalny logarytm ciśnienia nasycenia podzielony przez 6,11 równa się iloczynowi wyniku podziału utajonego ciepła parowania przez stałą gazu mokrego powietrza pomnożoną przez różnicę między jednym podzielonym przez temperaturę w kelwinach odjętą od jednej podzielonej o 273.
Podziel 2,453 × 10 ^ 6 J / kg - utajone ciepło parowania - przez 461 J / kg - stałą gazu dla mokrego powietrza. Pomnóż wynik, 5 321,0412, przez różnicę między wartością podzieloną przez temperaturę w stopniach Kelvina odejmowaną od wartości podzielonej przez wartość 273.
Rozwiąż dziennik naturalny, podnosząc obie strony równania jako potęgi e. Logarytm naturalny ciśnienia nasycenia podzielonego przez 6,11 podniesiony jako potęga e równa się ciśnieniu nasycenia podzielonemu przez 6.11. Oblicz e - stałą równą 2,71828183 - podniesioną do mocy produktu z poprzedniego kroku. Pomnóż wartość podwyższonego e przez 6,11, aby rozwiązać problem ciśnienia nasycenia.