Zawartość
Nawozy dostarczają niezbędnych składników odżywczych dla trawników i ogrodów, ale te same składniki odżywcze mogą powodować poważne problemy dla ekosystemów wodnych stawów, jezior i strumieni. Rośliny wymagają stosunkowo dużych ilości azotu i fosforu dla optymalnego wzrostu, dlatego większość produktów nawozowych ogólnego przeznaczenia zawiera znaczne ilości tych dwóch składników odżywczych. Ale nadmiar azotu i fosforu spływający do dróg wodnych może sprzyjać niezrównoważonemu wzrostowi organizmów wodnych, prowadząc do niebezpiecznie niskiego poziomu rozpuszczonego tlenu.
Ograniczone przez składniki odżywcze
Termin „nawóz” może odnosić się do każdej substancji dostarczającej składniki odżywcze potrzebne trawom, uprawom ogrodowym, drzewkom owocowym i innym rodzajom zarządzanej roślinności. W związku z tym produkty nawozowe zawierają szeroką gamę substancji, ponieważ rośliny potrzebują co najmniej 17 elementów do prawidłowego wzrostu i rozmnażania. Jednak większość nawozów komercyjnych dostarcza trzy główne składniki odżywcze: azot, fosfor i potas. Spośród tych trzech azot i fosfor stanowią większe ryzyko dla dróg wodnych, ponieważ ograniczają substancje odżywcze - innymi słowy, wzrost bakterii i roślin jest regulowany przez ograniczone ilości azotu i fosforu obecnych w środowisku naturalnym.
Wszystko z umiarem
Wiele organizmów wodnych, w tym ryby, nie jest w stanie przetrwać bez odpowiedniego poziomu tlenu rozpuszczonego w otaczającej je wodzie. Glony i inne rośliny wodne wytwarzają rozpuszczony tlen jako produkt uboczny fotosyntezy, procesu, w którym wytwarzają żywność z dwutlenku węgla i światła słonecznego. Jednak nadmierna populacja glonów prowadzi do wyczerpania tlenu. Gruba warstwa glonów na szczycie drogi wodnej może zakłócać produkcję tlenu, osłaniając większe rośliny fotosyntetyczne. Co ważniejsze, nadmierny wzrost glonów prowadzi do nadmiaru martwych glonów, które muszą zostać rozłożone przez bakterie i grzyby. Ta intensywna aktywność bakteryjna i grzybowa zużywa tlen i może poważnie obniżyć lub wyczerpać poziomy rozpuszczonego tlenu w jeziorach, stawach i strumieniach.
Równowaga jest kluczem
Zbiorniki wodne, podobnie jak większość środowisk na Ziemi, są domem dla starannie zrównoważonych ekosystemów, w których różne organizmy oddziałują ze sobą. Zarówno warunki naturalne, jak i sztuczne mogą zaburzać tę równowagę, ale skutki sztucznych zaburzeń są często bardziej wyraźne. Związek między glonami i innymi organizmami wodnymi jest przykładem tej równowagi. Ograniczona dostępność składników odżywczych, takich jak azot i fosfor, pomaga utrzymać populację glonów na poziomie, który przyczynia się do odpowiedniej ilości rozpuszczonego tlenu. Ale glony kwitną na nadwyżce azotu i fosforu z nawozów. Gdy składniki odżywcze nawozów trafiają do dróg wodnych zamiast na rośliny lądowe, wzrost glonów gwałtownie wzrasta, powodując nierównowagę ekologiczną, która powoduje wyczerpanie rozpuszczonego tlenu.
Keep Lean
Najważniejszym sposobem na zmniejszenie ilości resztek nawozu, które dostają się do dróg wodnych i sprzyjają wyczerpaniu tlenu, jest unikanie nadmiernego i niewłaściwego nawożenia. Wiele komercyjnych nawozów zawiera rozpuszczalny azot, który łatwo ługuje się przez glebę lub spływa w wodzie do nawadniania lub w przypadku opadów deszczu, jeśli jest stosowany w niewłaściwym czasie lub w nieodpowiednich ilościach. Chociaż fosfor w glebie jest odporny na wymywanie, może spływać do dróg wodnych, gdy jest stosowany w nadmiarze lub gdy niewłaściwe zarządzanie glebą pozwala na erozję cząstek gleby bogatych w fosfor. Innym poważnym źródłem spływu składników odżywczych jest nawóz, który spada na niechłonne powierzchnie, takie jak chodniki i podjazdy. Te skoncentrowane, łatwo dostępne składniki odżywcze zostaną zmyte przez opady deszczu do kanalizacji deszczowej, a stamtąd do jezior, rzek i strumieni.