Zawartość
Podczas projektowania systemu grzewczego często konieczne jest przeliczenie między pomiarami powszechnie stosowanymi dla źródła energii a urządzeniem - zwykle brytyjskimi jednostkami cieplnymi lub urządzeniami grzewczymi - używanymi do pomiaru ciepła wyjściowego. Na przykład, jeśli przeliczasz z funtów pary, możesz użyć prostej reguły dla szybkiego oszacowania lub pomnożyć przez współczynnik konwersji, aby uzyskać dokładną liczbę.
Współczynnik konwersji
Ogrzewanie parowe jest stosowane od dawna, więc jego związek z BTU, mocą i innymi pomiarami jest dobrze ustalony. Dla pary niskociśnieniowej zwykle stosowanej w systemach grzewczych stosunek ten wynosi 1194 BTU na każdy funt pary dostarczanej przez system. Na przykład, jeśli Twój kocioł dostarcza 400 funtów pary na godzinę, pomnożysz 400 funtów przez 1194, aby uzyskać liczbę 477,600 BTU. Następnie należy obliczyć, jak najlepiej rozdzielić ten potencjał grzewczy w całej strukturze, co obejmuje inny zestaw obliczeń.
Reguła kciuka
Ponieważ faktyczny współczynnik konwersji 1,194 BTU na funt pary nie jest wygodny dla matematyki umysłowej, często przydatne jest zaokrąglenie w dół do 1000 BTU na funt. To szybkie obliczenie jest przydatne na wiele sposobów. Jeśli na przykład decydujesz między kotłami o różnych pojemnościach, ta szybka matematyka może ci powiedzieć, który kocioł jest bliżej do twoich potrzeb. Zapewnia również szybką kontrolę umysłową w obliczeniach: jeśli podzielisz swoje BTU przez 1000, a liczba, którą otrzymasz, nie będzie zbliżona do liczby funtów pary, z którą pracujesz, prawdopodobnie istnieje błąd w matematyce. Im więcej funtów pary w twoim systemie, tym mniej dokładna staje się ta przybliżona i gotowa ocena, więc powinieneś przejść dalej, obliczając rzeczywiste liczby.