Zawartość
Powietrze wirujące wokół dużego układu niskociśnieniowego tworzy cyklon. Ektratropiczne cyklony powodują znaczną część niespokojnych warunków pogodowych na środkowych szerokościach geograficznych Ziemi, podczas gdy cyklony tropikalne zasilane ciepłą wodą oceaniczną reprezentują jedne z najbardziej gwałtownych ze wszystkich burz. W powszechnym użyciu „cyklon” odnosi się do cyklonu tropikalnego z określonej części świata; te same burze, które wieją z prędkością 74 mil na godzinę lub większą, są nazywane gdzie indziej „huraganami” i „tajfunami”. Cyklony tropikalne pojawiają się co roku w wielu basenach oceanicznych, otrzymują oficjalne nazwy i zwykle przekazują wiadomości - są więc doskonałym punktem wyjścia do nauki podstawowych faktów pogodowych dla dzieci.
Cyklon Szybkie fakty: gdzie występują
Cyklony tropikalne wymagają formowania się temperatur oceanu około 80 stopni Fahrenheita lub więcej, więc powstają one w dość wąskim pasie po obu stronach równika: głównie między 5 a 30 stopni szerokości geograficznej. Na oceanach Południowego Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego meteorolodzy nazywają cyklony tropikalne „cyklonami”. Te gwałtownie wirujące huragany przechodzą przez „huragan” na Oceanie Atlantyckim, Morzu Karaibskim i północno-wschodnim Pacyfiku; na północno-zachodnim Pacyfiku są znane jako „tajfuny”. Te różne nazwy odnoszą się do tego samego rodzaju burzy.
Części cyklonu
Centrum niskiego ciśnienia tropikalnego cyklonu oznacza „oko”, zaskakująco spokojny obszar o szerokości zwykle od 20 do 40 mil. Wpływ obrotu Ziemi na ruch powietrza - efekt Coriolisa - oznacza, że wiatry wirują wokół tego oka: przeciwnie do ruchu wskazówek zegara na półkuli północnej i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara na południu. Zwykle najsilniejsze wiatry wieją dookoła oka w pierścieniu burz zwanych „ścianą oczu”. Chmury formujące się wokół burzy tworzą spiralne „pasma deszczowe”.
Mierzenie cyklonu
Prędkość wiatru cyklonu determinuje jego intensywność. Różne części świata wykorzystują własne skale intensywności do uszeregowania cyklonów tropikalnych. W Australii - jednym z regionów, w których termin „cyklon” odnosi się do tych burz - cyklon kategorii 1 ma podmuchy wiatru mniejsze niż 78 mil na godzinę. W czasie burzy kategorii 2 porywy wynoszą od 78 do 102 mil na godzinę; w kategorii 3, od 103 do 139 mil na godzinę; oraz w kategorii 4, od 140 do 173 mil na godzinę. Najbardziej intensywne cyklony, wykazujące porywy o wartości 174 mil na godzinę lub więcej, należą do kategorii 5.
Nazwy cyklonów
Kiedy meteorolodzy widzą, że powstał nowy tropikalny cyklon, nadają mu nazwę w celu wydawania prognoz i ostrzeżeń osobom, które mogą być dotknięte burzą. Światowa Organizacja Meteorologiczna (WMO) nadzoruje konwencje nazewnictwa dla różnych basenów z cyklonami tropikalnymi, przy czym nazwy dla każdego nowego sezonu cyklonu stosuje się alfabetycznie. Nazwy można ponownie wykorzystywać w różnych porach roku, ale niektóre z cyklonów, które powodują poważne straty w życiu lub szkody, mogą zostać wycofane.