Zawartość
Łańcuchy pokarmowe karmią relacje między kategoriami organizmów. Są to podstawowe pojęcia w nauce o ekologii.
Wiedza na temat rozumienia i definiowania połączeń łańcucha pokarmowego pomaga zrozumieć, w jaki sposób energia przepływa w ekosystemie i jak gromadzą się zanieczyszczenia.
Na końcu łańcucha pokarmowego znajdują się producenci, którzy są roślinami i algami, które wychwytują światło słoneczne i gazowy dwutlenek węgla, aby wytwarzać cukier poprzez fotosyntezę. Następnie zjadają rośliny, takie jak krowy. Następnie jedzący mięso, tacy jak ludzie i niedźwiedzie, jedzą roślinożerców. Wreszcie, rozkładające, z których niektóre są mikroskopijne, rozkładają wszystkie martwe organizmy na cząsteczki.
Producenci
Na początku łańcucha pokarmowego znajdują się producenci lub organizmy fotosyntetyczne. Fotosynteza to konwersja energii świetlnej ze słońca w celu utrwalenia gazowego dwutlenku węgla w glukozie, cukrze. Na lądzie producentami są rośliny.
W oceanie producenci to mikroskopijne glony. Życie, jakie znamy na Ziemi, nie istniałoby bez producentów, ponieważ zwierzęta z wyższych kategorii łańcucha pokarmowego muszą jeść producentów, aby uzyskać źródło węgla organicznego lub węgla, który jest strawny.
Główni konsumenci
Głównymi konsumentami są zwierzęta roślinożerne lub organizmy, które jedzą rośliny, glony lub grzyby. Głównymi konsumentami są zwykle małe gryzonie lub owady, które żywią się roślinami. Mogą to być również duże zwierzęta, takie jak wieloryby baleen, które odfiltrowują i odżywiają się glonami w oceanie.
Ludzie mogą być także głównymi konsumentami, ponieważ jesteśmy wszystkożercami, co oznacza, że jemy zarówno rośliny, jak i zwierzęta. Dodatkowymi przykładami podstawowych konsumentów są gąsienice, króliki, kolibry i krowy.
Wtórni i trzeciorzędni konsumenci
Wtórni konsumenci są zazwyczaj mięsożercami, co oznacza, że otrzymują energię, jedząc tylko zwierzęta roślinożerne. Niektórzy wtórni konsumenci to żaby, które jedzą owady, węże, które jedzą żaby i lisy, które jedzą króliki.
Trzeciorzędni konsumenci to mięsożercy, którzy jedzą wtórnych konsumentów. Trzeci konsumenci są zwykle więksi niż ich ofiary. Niektóre przykłady trzeciorzędnych konsumentów to orły, które jedzą węże, ludzie, którzy jedzą aligatory i orki, które jedzą foki.
Rozkładniki
Rozkładniki mogą obejmować mikroorganizmy i duże grzyby. Żywią się martwymi roślinami i zwierzętami. W ten sposób spożywają wszystkie inne organizmy w łańcuchu pokarmowym. Do substancji rozkładających należą bakterie i grzyby.
Jedna klasa czynników rozkładających nazywana jest saprobami, które rosną w rozkładającej się materii organicznej. Przykładem saprobe jest grzyb, który rośnie na powalonym drzewie. Rozkładniki odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, rozkładając materię organiczną na amoniak i fosforany, pomagając w recyklingu azotu i fosforu odpowiednio do azotu i fosforu w cyklach geochemicznych.
Bioakumulacja
Podobnie jak składniki odżywcze i energia, zanieczyszczenia przenoszone są również do ekosystemu poprzez łańcuch pokarmowy. Udokumentowano, że akumulacja zanieczyszczeń chemicznych, zwanych także bioakumulacją, poważnie zagraża konsumentom.
Zanieczyszczenia metalami ciężkimi, takie jak ołów i rtęć, stały się powszechnym problemem dla ekosystemów morskich. W siedlisku morskim, które jest silnie zanieczyszczone rtęcią, wszystkie organizmy morskie w siedlisku pochłoną pewną ilość rtęci podczas oddychania lub karmienia. Ponieważ rtęci nie można łatwo usunąć z organizmu, w każdym organizmie gromadzi się niewielka ilość rtęci. To nagromadzenie toksyn nazywa się bioakumulacja.
W miarę rozwoju morskiego łańcucha pokarmowego, a jeden organizm żywi się innym, nagromadzona rtęć jest przenoszona wraz z substancjami odżywczymi i energią na każdym poziomie. Tak więc niewielkie ilości rtęci z każdego poziomu łańcucha pokarmowego są konsumowane przez konsumenta najwyższego poziomu, co prowadzi do dużej ilości nagromadzonej rtęci. Ten proces zwiększonego gromadzenia się toksyn nazywa się biomagnifikacja.
Podczas gdy bioakumulacja wpływa na wszystkie organizmy w zanieczyszczonym środowisku, biomagnifikacja dotyka głównie trzeciorzędnych konsumentów, którzy znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego. Biomagnifikacja toksyn zagraża wielu gatunkom trzeciorzędnych konsumentów, takich jak orły i rekiny.