Zawartość
Klimat wertykalny charakteryzuje krajobraz lądowy, który zmienia się dramatycznie wraz ze wzrostem wysokości. Wraz ze wzrostem gór otaczający je klimat zmienia się w zależności od wysokości. Klimaty pionowe mogą istnieć we wszystkich częściach świata, ale najbardziej widoczne są w tropikach, gdzie pokryty lodem szczyt, taki jak Kilimandżaro, można zobaczyć z gorących muraw, które znajdują się u podstawy góry.
Skutki gór
Pasma górskie, które wznoszą się na znaczną wysokość, mają dwa podstawowe skutki dla mas powietrza w obiegu. Duża masa lądowa powoduje, że powietrze traci ciepło, gdy unosi się w górę szczytu. Gdy powietrze jest schładzane, traci zdolność do zatrzymywania wody, w wyniku czego może wystąpić zwiększone opady.
Strefy klimatyczne
Różne typy flory i fauny, które rosną i żyją na zboczach górskich, zwykle występują w bardzo wyraźnych strefach klimatycznych. Strefy te oparte są przede wszystkim na wysokości, a zmiany są dość gwałtowne. Na przykład w Ameryce Łacińskiej strefy górskie nazywane są tierra caliente lub „gorącym lądem”; tierra templada, czyli „kraina umiarkowana”; tierra fria, „zimna kraina”; i tierra helado, czyli „kraina lodu”, która zawiera wieczną linię śniegu w górach.
Pasma górskie
Duże pasma górskie biegnące w kierunku północ-południe często wykazują bardziej wyraźne skutki pionowych zmian klimatu. Wynika to z faktu, że potężna ściana skały i kamienia tworzy długą barierę dla poruszających się na zachód mas powietrza. W rezultacie podnosi się powietrze, a następnie uwalnia wilgoć po zachodniej stronie gór. Tymczasem wschodnie boki pozostają suche i skaliste.