Zawartość
Monosacharydy i disacharydy obejmują najmniejsze rodzaje węglowodanów. Zasadniczo wykazują one te same właściwości; takie jak rozpuszczalność w wodzie i słodki smak. Oba składają się tylko z węgla, wodoru i tlenu w różnych proporcjach. Monosacharydy służą jako monomery węglowodanowe; disacharydy to po prostu dwie połączone ze sobą jednostki monosacharydów. Chociaż oba są określane jako cukry - nadal wykazują wiele różnic.
Wzór chemiczny
Ogólny wzór dla monosacharydu to (CH2O) n, gdzie n jest liczbą całkowitą większą lub równą trzy. Na podstawie wartości n można je zaklasyfikować jako triozy (aldehyd glicerynowy), tetrozy (erytroza), pentozy (ryboza), heksozy (glukoza) i heptozy (sedoheptuloza). Natomiast disacharydy mają ogólny wzór chemiczny Cn (H2O) n-1, ponieważ wynikają z reakcji odwodnienia między dwoma monosacharydami - reakcji, w której usuwa się cząsteczkę wody.
Grupa funkcyjna
Kiedy dwa monosacharydy łączą się, tworząc disacharyd i cząsteczkę wody, tworzą one charakterystyczną cechę strukturalną zwaną „wiązaniem acetalowym”, w której pojedynczy atom węgla jest połączony z dwoma atomami tlenu typu eteru. Ta struktura jest nieobecna w monosacharydzie; jednak w swojej postaci cyklicznej monosacharyd zawiera podobną cechę strukturalną, hemiacetalową - lub hemiketalną - grupę funkcyjną - atom węgla połączony z jednym atomem tlenu typu eterowego i jedną grupą hydroksylową. Żadna z tych cech strukturalnych nie występuje w acyklicznym monosacharydzie.
Izomery
Typowy monosacharyd ma tylko trzy stereoizomery: jego acykliczną lub o otwartym łańcuchu i dwie formy cykliczne - alfa i beta. Dwie acykliczne grupy funkcyjne monosacharydu przechodzą reakcję addycji nukleofilowej z utworzeniem pierścienia; podczas gdy a-monosacharyd zmienia się w b-monosacharyd poprzez mutarotację. Z drugiej strony disacharyd często ma więcej niż trzy diastereoizomery, które wynikają z różnych kombinacji wiązań różnych stereoizomerów tego samego monosacharydu.
Wchłanianie i metabolizm
Kiedy ludzie i inne zwierzęta jedzą, zwykle przyjmują polisacharydy, oligosacharydy i disacharydy - z których wszystkie ciało musi się rozpaść. Na przykład skrobia musi zostać strawiona, aby organizm mógł ją łatwo wchłonąć. Nawet mniejsze cząsteczki, takie jak maltoza, disacharyd, muszą mieć przerwane wiązanie glikozydowe, tworząc dwie cząsteczki glukozy, które następnie organizm wchłania i metabolizuje w celu prawidłowego funkcjonowania.