Zawartość
Podobne nazwy eteru naftowego i eteru dietylowego są częstym źródłem zamieszania w laboratoriach i innych miejscach, w których stosuje się chemikalia. Pomimo wspólnego oznaczenia „eter” są to dwie bardzo różne chemikalia. Warto zrozumieć różnicę między nimi, ponieważ oprócz tego, że oba są rozpuszczalnikami chemicznymi, mają niewiele wspólnego i nie można ich zamieniać.
Różnice chemiczne
Eter dietylowy jest organiczną substancją chemiczną o wzorze CH3CH2OCH2CH3. Jest to naprawdę eter, w języku nomenklatury organicznej, ponieważ ma atom tlenu z atomami węgla po obu stronach, co jest kryterium klasyfikacji eteru. O dziwo, eter naftowy nie jest eterem i w rzeczywistości nie jest nawet pojedynczą substancją chemiczną. Jest to mieszanina różnych związków organicznych wykonanych z węgla i wodoru, w tym pentanu i heksanu.
Właściwości fizyczne
Eter dietylowy jest przezroczystą, bezbarwną cieczą o temperaturze pokojowej. Zamarza w temperaturze -116 stopni Celsjusza i wrze w temperaturze 35 stopni. Jego opary mają nieco słodki zapach i są cięższe od powietrza. Jest wysoce łatwopalny, nawet w temperaturach poniżej zera. Eter naftowy jest również bezbarwną cieczą i wrze w podobnej temperaturze 38 stopni Celsjusza. Jego opary mają zapach bardziej podobny do benzyny. Jest również łatwopalny i wytwarza wystarczająco dużo oparów, aby stać się zagrożeniem pożarowym w temperaturach nawet -18 stopni.
Toksykologia
Eter dietylowy jest toksyczny, chociaż w przeszłości był stosowany do uśmierzania bólu podczas operacji. Powoduje podrażnienie oczu, skóry lub płuc. Wdychanie dużych ilości może spowodować utratę przytomności, a spożycie może prowadzić do nudności, a nawet śpiączki. Długotrwałe narażenie prowadzi do uszkodzenia wątroby. Eter naftowy jest również drażniący i może powodować śpiączkę po spożyciu lub przez drogi oddechowe. Stwierdzono również, że jest rakotwórczy dla zwierząt.
Limity ekspozycji
Wykazano, że wdychanie 3400 części na milion (ppm) eteru naftowego w powietrzu przez cztery godziny jest śmiertelne dla szczurów. Znacznie wyższy poziom eteru dietylowego - 31 000 ppm - był śmiertelny dla myszy, chociaż w ciągu zaledwie pół godziny. W amerykańskim Narodowym Instytucie Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (NIOSH) obowiązuje limit ekspozycji wynoszący 1900 ppm dla eteru dietylowego, który uważają za bezpośrednio niebezpieczny. NIOSH umożliwia ekspozycję na eter naftowy na średnim poziomie około 350 ppm przez cały dzień roboczy.