Zawartość
Pory monsunowe, bogate złoża minerałów i związków organicznych oraz wysoce pofalowane zbocza wpływają na skład gleby tego żyznego południowo-wschodniego stanu indyjskiego. Gleba i roślinność są ważne dla Andhra Pradesh, ponieważ państwo zależy od rolnictwa - zwłaszcza produkcji ryżu - dla wzrostu gospodarczego. Według czasopisma „Combat Law”, dzięki wysokim rocznym plonom, Andhra Pradesh przyczynia się w przybliżeniu do połowy żywności używanej w indyjskim publicznym systemie żywności. W stanie występują cztery główne typy gleb.
Gleby aluwialne
Gleba jest żyzna w Andhra Pradesh przez osadzanie się aluwium, dzięki czemu drobne cząstki gleby gromadzą się w korytach rzek, gdy prądy stopniowo zwalniają, tracąc zdolność do przenoszenia większych cząstek. Te drobne cząstki zbierają się w delcie rzek na wschodnich równinach przybrzeżnych - Mahanadi, Godavari, Krishna i Kaveri - gdzie są wykorzystywane do uprawy roślin. Gleby aluwialne składają się z optymalnych proporcji mułu, piasku i gliny i zawierają potas, wapno i kwas fosforowy. Według czasopisma „Agricultural Water Management” gleba aluwialna obejmuje 40 procent całkowitej masy ziemi w Indiach
Czarne gleby
Podobnie jak gleba prerii znaleziona w Stanach Zjednoczonych, czarna gleba zawiera wysokie stężenie węglanów wapnia i magnezu i jest stosunkowo bogata w żelazo, magnezję wapniową i tlenek glinu. Czarne gleby są jednak ubogie w fosfor i azot i zawierają niewiele materii organicznej. Czarna gleba jest ciemna i drobnoziarnista.
Czerwone gleby
Gleby czerwone składają się ze zwietrzałej krystalicznej i metamorficznej skały i uzyskują swój kolor dzięki wysokiej dyfuzji żelaza. Gleby czerwone są ubogie w azot, fosfor i próchnicę; uboższe są jeszcze w wapno, potaż, tlenek żelaza i fosfor. Gleby czerwone występują często w południowych Indiach obok żółtej gleby o wysokiej zawartości tlenku żelazowego, z której ma swój kolor.
Gleby laterytowe
Gleby laterytowe składają się głównie z uwodnionych tlenków glinu i żelaza powstających podczas wilgotnego sezonu monsunowego, kiedy materia skalna krzemionkowa (krzemionkowa) jest zwietrzana ze źródła. Podobnie jak czerwone gleby, gleby laterityczne wydają się czerwone. Gleby laterytowe są zazwyczaj bardziej kwaśne niż gleby wykorzystywane w rolnictwie.