Zawartość
Mamut włochaty (Mammuthus primigenius) wymarł około 10 000 lat temu, chociaż populacja mamutów karłowatych przetrwała do 1700 r.p.n.e. na Arctic Wrangel Island. Po raz pierwszy pojawiają się w zapisie kopalnym około czterech milionów lat temu w Afryce. Mamuty włochate należały do rodziny mamutów, wszystkie teraz wymarły, i były ściśle związane z wymarłym mastodontem oraz ocalałymi słoniami afrykańskimi i azjatyckimi. Mamuty włochate znaleziono w Ameryce Północnej i Eurazji w siedliskach tundry i łąk.
Opis
Mamuty wełniste miały do 12 stóp wysokości przy ramieniu i ważyły aż 12 ton. Były pokryte gęstym futrem o długości do metra cienkim podszewką z wełny. Mamuty miały małe uszy, zakrzywione kły o długości do 16 stóp i wysoką, kopulastą głowę. Uważa się, że mieszkali oni w stadach rodzinnych i migrowali między źródłami żywności przez cały rok.
Historia
Wełniste mamuty pojawiają się na prehistorycznych malowidłach jaskiniowych we Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii, a także w legendach plemiennych w Ameryce Północnej i na Syberii. Byli obecni w Ameryce Północnej, kiedy kontynent był po raz pierwszy zamieszkany przez człowieka. W 1796 roku francuski naukowiec Georges Cuvier był pierwszym zachodnim naukowcem, który badał kości mamutów i rozpoznał je jako pozostałości wymarłego gatunku blisko spokrewnionego ze słoniami. Mamutowa kość słoniowa jest nadal zbierana na Syberii jako substytut kości słoniowej.
Siedlisko
W epoce lodowcowej duże obszary północnej Eurazji i Ameryki Północnej były pokryte lodem. Wełniste mamuty żyły na płaskiej tundrze i łąkach na południe od pokrywy lodowej. Uważa się, że obszary te zostały pokryte trawą i mchami, a także krzewami. Uważa się, że mamuty musiały konsumować do 700 funtów roślinności dziennie, aby przetrwać.
Wygaśnięcie
Ostatnie dowody sugerują, że mamuty włochate przetrwały w Europie i na Syberii do 8000 r.p.n.e., a niewielka populacja przetrwała do 3750 r.p.n.e. na wyspie St. Pauls na Alasce i rasy karłów żyjących na wyspie Wrangel do 1700 roku p.n.e. Uważa się, że ich wyginięcie było spowodowane połączeniem zaniku jego siedliska pod koniec ostatniej epoki lodowcowej i polowań na ludzi.
Mrożone Mamuty
Odkryto kilka kompletnych zwłok mamutów zachowanych w wiecznej zmarzlinie Syberii. Najbardziej znanym przykładem była Dima, 40 000-letni mamut, odkryty w 1977 roku na północno-wschodniej Syberii. W 2007 r. W Rosji odkryto cielę o imieniu Lyuba. Wiele się spekuluje na temat możliwości klonowania mamuta, ale od czasu zamrożenia uszkadza komórki i DNA, jest to niemożliwe przy obecnej technologii.