Zawartość
Egipski fajans był materiałem ceramicznym stworzonym, aby przypominać kamienie szlachetne, takie jak turkus i lapis lazuli. Starożytni Egipcjanie używali fajansu do produkcji różnych przedmiotów, w tym biżuterii, figurek, płytek i elementów architektonicznych. Obiekty fajansowe były powszechne w starożytnym Egipcie, a także w innych regionach Bliskiego Wschodu i Morza Śródziemnego.
Kompozycja
Fajans składa się z ceramiki szkliwionej wykonanej z mielonego kwarcu lub piasku. Wypalenie materiału w piecu daje szklaną powierzchnię o błyszczącym niebiesko-zielonym kolorze. W starożytnym Egipcie fajans znany był jako „tjehnet”, co oznacza błyskotliwość. Jego odblaskowe właściwości i blask symbolizowały życie, reinkarnację i nieśmiertelność.
Historia produkcji i technologii
Metody robienia fajansu zaczęły się już w okresie Predynastic, przed 3000 rokiem p.n.e. Rzemieślnicy zaczęli glazurować przedmioty wykonane ze steatytu. Próbowali także modelować pastę kwarcową. Używając technik kamieniarskich, wytwarzali fajansowe koraliki i amulety. W okresie Królestwa Środkowego opracowano i udoskonalono produkcję fajansu z dodatkiem związków miedzi. W okresie Nowego Królestwa, około 1500 roku p.n.e., pojawienie się technologii szkła wzbogaciło fajans o inne odcienie i szkliwa. Rzemieślnicy zmieszali także fajans z tymi samymi materiałami, z których zrobiono szkło. Nowy i ulepszony materiał doprowadził do innowacyjnych wzorów, kolorów i kształtów. Te artefakty są uważane za najlepsze przykłady egipskiego fajansu. Stopniowe przejście do ceramiki szkliwionej doprowadziło do zaniku fajansu w starożytnym świecie.
Amulety
Amulety były nie tylko dekoracyjnymi akcesoriami w starożytnym Egipcie, ale integralną częścią życia duchowego. Egipcjanie nosili amulety, aby bronić się przed chorobą, przynosić szczęście i odpierać złe duchy. Pochowali także amulety z umarłymi, aby chronić swoje dusze w życiu pozagrobowym. Dzięki plastycznemu moczowi fajans można wyrzeźbić, aby reprezentować bóstwa ochronne, takie jak bóg Thot. Kolor fajansu idealnie pasował również do amuletów, ponieważ w kulturze egipskiej niebiesko-zielony symbolizował życie i dobre zdrowie.
Dekoracja świątyni i grobowca
Egipcjanie używali fajansu do cenionych przedmiotów, takich jak dekoracje pałacowe i cesarskie naczynia. Podobnie stosowali fajans w świętych ofiarach świątynnych, dekoracjach grobowych i pułapkach mumii. Rzeźbili postacie bóstw, ludzi, zwierząt i symboli, które mają być ofiarowane w świątyniach w całym Egipcie. Fajans służył również jako użyteczny materiał do rzeźbienia małych płytek do wkładania do mebli. Egipcjanie wyprodukowali te przedmioty jako poważne prezenty. Zrobili większe płytki ścienne do dekoracji pałaców, świątyń i grobowców. Najbardziej znanymi przykładami egipskich płytek fajansowych jest 36 000 okazów wyściełających podziemne komnaty piramidy króla Dżosera w Sakkarze.