Podczas gdy prędkość początkowa dostarcza informacji o tym, jak szybko porusza się obiekt, gdy grawitacja po raz pierwszy przykłada do niego siłę, prędkość końcowa jest wielkością wektorową, która mierzy kierunek i prędkość poruszającego się obiektu po osiągnięciu maksymalnego przyspieszenia. Niezależnie od tego, czy stosujesz wynik w klasie, czy do praktycznego zastosowania, znalezienie prędkości końcowej jest proste dzięki kilku obliczeniom i podstawowej wiedzy z zakresu fizyki konceptualnej.
Znajdź oryginalną prędkość obiektu, dzieląc czas potrzebny na pokonanie określonej odległości przez całkowitą odległość. W równaniu V = d / t, V jest prędkością, d jest odległością, a t jest czasem. Na przykład obiekt, który pokonuje 6 metrów w ciągu 2 sekund, ma oryginalną prędkość 3 metrów na sekundę (m / s).
Określ przyspieszenie obiektów, dzieląc masę obiektów przez siłę, a następnie mnożąc odpowiedź przez czas potrzebny do przyspieszenia. Na przykład, jeśli przedmiot waży 30 kg, ma siłę 15 niutonów i jest przyłożony przez 2 sekundy, przyspieszenie wyniesie 4 m / s - 30/15 = 2 i 2 x 2 = 4 m / s.
Dodaj ilość z kroku 1 i kroku 2, aby uzyskać końcową prędkość. Na przykład, jeśli twoja początkowa prędkość wynosiła 3 m / s, a twoje przyspieszenie obiektu wynosi 4 m / s, twoja prędkość końcowa wynosi 7 m / s (3 + 4 = 7).