Zawartość
Eksperymenty z ziemniakami pomagają młodszym naukowcom badać rozpuszczalność w wodzie, naturalne reakcje i elektromagnesy. Niektóre eksperymenty wykorzystują wodę, podczas gdy inne potrzebują pomocy folii aluminiowej. W przypadku niektórych artykułów gospodarstwa domowego zabawne eksperymenty naukowe z ziemniakami zwiększają wiedzę dziecka na temat tego, jak działają te procesy i pozwalają im tworzyć projekty badawcze dla szkoły.
Zegar ziemniaczany
W tym eksperymencie zasilasz zegar wykorzystując ziemniaki jako ogniwa elektrochemiczne, które przekształcają energię chemiczną w energię elektryczną. Po pierwsze, potrzebujesz dwóch surowych ziemniaków, dwóch krótkich odcinków drutu miedzianego, dwóch ocynkowanych gwoździ, trzech klipsów krokodylkowych i małego zegara cyfrowego z pojedynczym akumulatorem. Wyjmij baterię z zegara, jeśli taka istnieje. Włóż gwóźdź do każdego ziemniaka. Wepchnij kawałek drutu do każdego ziemniaka daleko od paznokcia. Przymocuj jeden zacisk krokodylkowy, aby połączyć miedziany drut jednego ziemniaka z dodatnim zaciskiem komory baterii zegarów. Przymocuj drugi zacisk krokodylkowy, aby połączyć gwóźdź drugiego ziemniaka z biegunem ujemnym. Przymocuj trzeci zacisk krokodylkowy, aby połączyć gwóźdź pierwszego ziemniaka z drutem miedzianym drugiego ziemniaka. Zegar LED włącza się. Zapisz, jak długo ziemniaki utrzymują energię, aby zasilać zegar. W tym eksperymencie z baterią ziemniaczaną przenoszenie elektronów przemieszcza się między powłoką cynkową ocynkowanego gwoździa do ziemniaka i drutu miedzianego, przewodząc prąd.
Pływające Ziemniaki
W przypadku zlewki i plastrów ziemniaków ten eksperyment próbuje zobaczyć, jak obiekty unoszą się w różnych roztworach wodnych. Najpierw potrzebujesz wody, plasterków ziemniaka o grubości 1 cala, trzech zlewek, mieszadła lub łyżki, soli, cukru i barwników spożywczych. Napełnij jedną z zlewek, aż będzie prawie pełna, a następnie włóż plasterek ziemniaka. Zapisz, co się stało, na przykład, czy plasterek ziemniaka pływa, czy nie. Dodaj sól do następnej zlewki z wodą, a następnie umieść plasterek ziemniaka i zapisz, co się stanie. Do ostatniej zlewki wymieszaj cukier z wodą, a następnie dodaj plasterek ziemniaka. Celem jest, aby jeden z plasterków unosił się, jeden zlew i jeden zawieszał się na środku zlewki. Śledź, ile soli lub cukru musisz dodać do wody, aby plasterek ziemniaka opadł lub zawiesił się.
Osmoza ziemniaków
W tym eksperymencie napełniasz dwie miski wodą do połowy. Pokrój dwa ziemniaki wzdłużne na kilka kawałków, tak aby były płaskie z każdej strony. Dodaj dwie łyżki soli do jednej z misek. Połóż plastry ziemniaka w misce bez soli, a resztę umieść w misce z solą. Pozwól ziemniakom moczyć przez 20 minut. Po zakończeniu zauważ, jak różne są zestawy ziemniaków. W osmozie woda przemieszcza się z obszarów o niskim stężeniu soli do obszarów o wysokim stężeniu soli. Po dodaniu soli do wody tworzysz wyższe stężenie soli w wodzie. W ten sposób ziemniak moczony w słonej wodzie traci wilgoć, zamieniając go w mulisty bałagan.
Izolator ziemniaka
Zbierz materiały izolacyjne, takie jak folia aluminiowa, ręczniki papierowe, folia i serwetka. Potrzebujesz także ziemniaków i termometru. W tym eksperymencie sprawdza się, jakie materiały najdłużej utrzymują ciepło ziemniaka. Najpierw wbij ziemniakowi otwór, aby termometr zmieścił się w środku. Następnie podgrzej ziemniaka w kuchence mikrofalowej przez 10 do 15 sekund. Wyjmij ziemniak i zawiń go w jeden z materiałów izolacyjnych, rejestrując czas i temperaturę ziemniaka po zakończeniu owijania. Odłóż ziemniaka na bok i podgrzej i zawiń kolejnego ziemniaka. Kontynuuj, aż wszystkie zostaną owinięte różnymi materiałami izolacyjnymi. Musisz również podgrzać jednego ziemniaka i pozostawić go odkrytym. Nagrywaj czasy, obserwując, jak ziemniaki zmieniają się lub pozostają gorące. Po zakończeniu napisz, które materiały utrzymały ciepło ziemniaka.