Jak nazwać związki jonowe

Zawartość

• TL; DR (Too Long; Didnt Read)
• Kation idzie na pierwszym miejscu
• Anion nadchodzi dalej
• Określ ładunek na kationie na podstawie wzoru chemicznego

Atomy mogą tworzyć cząsteczki, dzieląc elektrony, co nazywa się wiązaniem kowalencyjnym. Inny rodzaj wiązania występuje, gdy atomy z ładunkiem netto są przyciągane elektrostatycznie do atomów lub cząsteczek o przeciwnym ładunku. Związki, które tworzą się w ten sposób, nazywane są związkami jonowymi. Z powodu przyciągania elektrostatycznego atomy formują się w strukturę sieciową znaną jako sól. Aby wymienić te związki, najpierw rozróżnia się jon dodatni i ujemny. Następnie, w zależności od jonu dodatniego, konieczne może być dodanie liczby zapisanej cyframi rzymskimi w celu zidentyfikowania jej ładunku.

TL; DR (Too Long; Didnt Read)

Podczas nazywania związków jonowych nazwa kationu zawsze jest najważniejsza. Przypnij „ide” do nazwy anionu, chyba że jest to jon wieloatomowy, w którym to przypadku nazwa anionu pozostaje taka sama.

Kation idzie na pierwszym miejscu

Kation jest dodatnio naładowaną cząsteczką w związku jonowym, co oznacza jego metal. Podczas identyfikowania związku nazwa kationu zawsze ma pierwszeństwo. Elementy w pierwszych dwóch grupach układu okresowego zawsze tworzą jony z określonym ładunkiem, więc nie ma potrzeby ich dalszego kwalifikowania. Jon sodu ma zawsze ładunek 1+, więc nazwa związku, w którym kationem jest kation, zawsze zaczyna się od „sodu”. To samo dotyczy elementów z grupy 2, które zawsze mają ładunek 2+. Na przykład związek zawierający wapń zawsze zaczyna się od „wapnia”.

Pierwiastki z grup od 3 do 12 są metalami przejściowymi i mogą tworzyć jony o różnych ładunkach. Na przykład żelazo może tworzyć jon żelazowy (Fe³⁺) i jonu żelazawego (Fe²⁺). Nazwa związku jonowego wskazuje ładunek kationu w nawiasach po jego nazwie. Na przykład nazwa związku utworzonego z żelaza żelaznego zaczynałaby się od żelaza (III), a nazwa utworzona z żelaza żelaznego zaczynałaby się od żelaza (II).

Anion nadchodzi dalej

Anion jest ujemnie naładowaną cząsteczką w związku. Aniony mogą być pierwiastkami należącymi do grup od 15 do 17 w układzie okresowym lub mogą być jonami wieloatomowymi, które są cząsteczkami naładowanymi.

Gdy anion w związku jonowym jest pojedynczym pierwiastkiem, wystarczy zmienić jego zakończenie na „-ide”. Na przykład chlor staje się chlorkiem, brom staje się bromkiem, a tlen staje się tlenkiem.

Gdy anion jest jonem wieloatomowym, użyj nazwy jonu bez zmian. Na przykład nazwa związku zawierającego jon siarczanowy (SO₄^2-) kończy się na „siarczan”. Przykładem jest siarczan wapnia (CaSO₄), popularny środek pochłaniający wilgoć.

Określ ładunek na kationie na podstawie wzoru chemicznego

Podsumowując do tej pory, proces nazywania jonu utworzonego z kationu grupy 1 lub 2 jest prosty. Wpisz nazwę kationu, a następnie wpisz nazwę anionu, zmieniając zakończenie na „-ide”, jeśli jest to pojedynczy element, i pozostawiając go takim, jakim jest, jeśli jest jonem wieloatomowym. Przykłady obejmują chlorek sodu, siarczan magnezu i tlenek wapnia.

Jest jeszcze jeden krok przy nazywaniu związków utworzonych z metali przejściowych. Jeśli kation należy do grupy 3 lub wyższej, musisz zidentyfikować jego ładunek. Ładunek jest określany przez liczbę anionów, z którymi się łączy, na co wskazuje indeks dolny następujący po anionie, a także wartościowość anionu.

Rozważ przykład FeO. Jon tlenkowy ma wartościowość 2, więc aby ten związek był obojętny, atom żelaza musi mieć ładunek 2+. Nazwą związku jest zatem tlenek żelaza (II). Z drugiej strony, dla związku Fe₂O₃ aby być elektrycznie obojętnym, atom żelaza musi mieć ładunek 3+. Nazwa tego związku to tlenek żelaza (III).