Zawartość
Adaptacje behawioralne pomagają organizmom przetrwać i rozmnażać się w nie rodzimym i niebezpiecznym środowisku. Rozwój adaptacji behawioralnych wymaga czasu, ponieważ są one genetycznie przekazywane kolejnym pokoleniom. Żyrafy opracowały kilka adaptacji behawioralnych ze względu na ich cechy fizyczne i wymagania środowiskowe. Poniżej znajdują się powszechnie uznawane adaptacje behawioralne żyraf przez zoologów i obserwatorów przyrody.
Woda pitna
Ssaki muszą pić wodę, aby przeżyć, ale picie wody może być bardzo niebezpieczne dla żyrafy. Głównymi drapieżnikami żyrafy są ludzie, hieny, lwy i krokodyle. Żyrafy mają bardzo długie szyje; pochylanie się w celu picia wody sprawia, że żyrafy są podatne na atak, ponieważ nie widzą, co się wokół nich dzieje. Drapieżniki zwierząt mogą szybko złapać szyję żyrafy, aby ją zmiażdżyć, a kłusownicy-ludzie mogą uzyskać lepszy cel. Żyrafy przystosowujące się do zachowania, kiedy piją wodę, mają ją przełknąć. Łyk szybko wypija dużą ilość płynu bez zadławienia. Żyrafy przełykają nawet 10 galonów wody w ciągu kilku minut. Dostosowali także zdolność do długiego spędzania czasu bez picia dużej ilości wody. Żyrafy mogą przetrwać z wody po porannej rosie i zawartości wody na liściach drzew.
Spanie
Wzrost i waga żyrafy stają się nieporęczne, gdy trzeba zasnąć; dorosłe samce żyrafy osiągają wysokość 19 stóp i ważą aż 3000 funtów, a dorosłe samice żyrafy osiągają wysokość 16 stóp i ważą do 2400 funtów. Leżenie przed snem stanowi problem, jeśli żyrafa musi szybko wstać, by uciec przed nadciągającym drapieżnikiem. Dlatego żyrafy przystosowały zdolność do spania na stojąco. Żyrafy mogą przetrwać nawet 30 minut snu dziennie. Zwykle żyrafy śpią w pięciominutowych odstępach, podczas gdy inna żyrafa szuka niebezpieczeństwa.
Nawyki żywieniowe
Żyrafy spędzają do 18 godzin dziennie, jedząc trawę, krzewy i inne liście. Podczas suszy żyrafy ograniczają swój sposób odżywiania i przeżywają bez jedzenia, ponieważ przeżywają z przechowywanego jedzenia w jednej z czterech komór żołądkowych. Żyrafa dostosowuje również swoją dietę do zjadania liści drzewa akacjowego. Drzewo ma bardzo ostre kolce, a inne zwierzęta roślinożerne unikają jedzenia liści; ale żyrafa wytwarza gęstą ślinę, która pokrywa jej usta i pomaga trawić liście i ciernie. Żyrafa używa również swojego długiego języka, aby sięgać do kolczastych kolców i zrywać liście z drzewa.
Adaptacja społeczna
Żyrafa wyciąga długą szyję, aby spać, sięgać po jedzenie, zwracać uwagę na niebezpieczeństwo, a samce żyrafy dominują podczas krycia. Ale połowę czasu żyrafy wykorzystują szyje do wypasania roślin i liści poniżej poziomu ramion. Fizycznie żyrafy są ciche, niezwykle wysokie, mają doskonały wzrok i są uważane za bardzo inteligentne. Inteligencja żyraf jest czynnikiem wpływającym na to, jak szybko dostosowują się behawioralnie w odpowiedzi na zmieniające się bodźce zewnętrzne.