Zawartość
Mitoza jest podział komórek eukariotycznych replikowanych materiału genetycznego na jądra potomne. Jest poprzedzony w cyklu komórkowym replikacją tego materiału genetycznego, który składa się z DNA (kwasu dezoksyrybonukleinowego) upakowanego w chromosomy. Gdy komórka ma dwie pełne kopie kodu genetycznego, jest przygotowana do rozdzielenia tego materiału na dwa przedziały, a następnie podzielenia na dwa całkowicie, aby utworzyć identyczne komórki potomne.
Mitoza to nie podział całej komórki na dwie nowe komórki. Ten proces nazywa się cytokineza i logicznie podąża za mitozą pięt. Jednak rozróżnienie między późną telofazą, ostatnim z czterech etapów mitozy i początkiem cytokinezy jest nieco rozmyte.
Chromosomy i podział komórek
Komórki organizmów prokariotycznych (bakterie i jednokomórkowe organizmy znane wcześniej jako archaebakterie) nie mają jąder i nie ulegają mitozie. Zamiast tego komórki te i ich niewielka ilość DNA, często w postaci pojedynczego chromosomu w kształcie pierścienia, dzielą się na pół w procesie binarne rozczepienie. Tylko komórki eukariotyczne, w tym komórki zwierząt, grzybów i roślin, podlegają mitozie.
DNA eukariotów jest zwykle pakowane w dziesiątki chromosomów; ludzie mają 46. Chromosomy to pojedyncze kawałki chromatyna, który jest mieszanką DNA i białek strukturalnych.
Organizmy te wykazują: cykl komórkowy, który zaczyna się na G1, S i G2 etapy tego, co określa się wspólnie interfaza i kończy się fazą M (mitoza i cytokineza).
Mitoza: definicja i streszczenie
Mitoza jest klasycznie podzielona na cztery fazy, chociaż niektóre źródła zawierają piątą, zwaną prometafazą, między pierwszą a drugą.
Propaza: W tej fazie chromosomy ulegają kondensacji z luźnych splotów DNA w bardziej określone struktury. Wrzeciono mitotyczne, które ostatecznie rozdzieli chromosomy, tworzy się na biegunach lub przeciwnych stronach komórki.
Metafaza: Chromosomy, które istnieją w tym miejscu jako zduplikowane zestawy (siostrzane chromatydy) połączone w punkcie zwanym centromerem, migrują do centrum komórki i tworzą tam linię, zwaną płytką metafazową.
Anafaza: Jest to najbardziej dramatyczna faza mitozy, kiedy chromatyda siostrzana jest odrywana od centromerów i przemieszczana na przeciwne bieguny komórki. Cytokineza faktycznie zaczyna się w anafazie.
Telofaza: Ten proces jest zasadniczo odwróceniem profazy; chromosomy ulegają kondensacji, a wokół dwóch nowych zestawów chromosomów tworzy się nowa błona jądrowa.
Telofaza mitozy
Podczas gdy anafaza ma zasługi za rozdzielenie chromatyd siostrzanych na bliźniacze zestawy, w telofazie powstają dwa nowe kompletne jądra. Główną cechą telofazy jest synteza błon jądrowych wokół każdej grupy chromosomów, dzieląca je od cytoplazmy.
Podczas telofazy chromosomy rozwijają się i przyjmują rozproszony stan fizyczny, w którym spędzają większość cyklu komórkowego. Jednocześnie po obu stronach jąder potomnych przebiega dobrze cytokineza.
Jeśli kiedykolwiek zostaniesz poproszony o wyjaśnienie różnicy między telofazą a cytokinezą, powiedz: „Telofaza odnosi się do powstania dwóch nowych jądra. Cytokineza odnosi się do powstania dwóch nowych komórki.'
Cytokineza
Rozróżnienie między późną telofazą a momentem, w którym występuje tylko cytokineza, przypomina raczej rozróżnienie między dzieciństwem a okresem dojrzewania: realistycznie nie ma między nimi jasnej linii.
Cytokineza rozpoczyna się podczas anafaza mitozy wraz z pojawieniem się bruzdy rozszczepiającej, wgłębienia na powierzchni komórki, które omija całą komórkę.
Mechanizm oddzielania komórki to bogata w białko struktura w cytoplazmie, tuż wewnątrz błony komórkowej, zwana pierścień skurczowy. Gdy pierścień ten kurczy się, a jego średnica kurczy się, fizycznie przecina komórkę na pół, co ma miejsce po pełnym utworzeniu błon jądrowych generowanych w późnej telofazie.