Zawartość
- Termosfera: wysokie temperatury
- Egzosfera: najdalszy zasięg
- Niska orbita ziemska
- Środkowa i wysoka orbita ziemska
Można uznać, że większość satelitów znajduje się w kosmosie, ale pod względem atmosfery ziemskiej zajmują regiony zwane termosferą i egzosferą. Warstwa, przez którą satelita orbituje, zależy od funkcji satelitów i rodzaju orbity, którą posiada. Od czasu uruchomienia Sputnika w latach 50. kraje podróżujące w kosmosie wprowadziły tysiące satelitów na orbitę wokół Ziemi, a nawet innych planet. Służą one do wielu różnych celów, od złożonych stacji kosmicznych, takich jak Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, po Globalny System Pozycjonowania, który pomaga znaleźć drogę do domu.
Termosfera: wysokie temperatury
Termosfera to region o bardzo wysokiej temperaturze, który rozciąga się od szczytu mezosfery na około 85 kilometrów (53 mil) do 640 kilometrów (400 mil) nad powierzchnią Ziemi. Nazywa się to termosferą, ponieważ temperatura może osiągnąć do 1500 stopni Celsjusza (2732 stopni Fahrenheita). Jednak pomimo wysokich temperatur ciśnienie jest bardzo niskie, więc satelity nie ulegają uszkodzeniom cieplnym.
Egzosfera: najdalszy zasięg
Ponad termosferą znajduje się ostatnia warstwa zwana egzosferą, która rozciąga się do 10 000 kilometrów (6 200 mil) nad Ziemią, w zależności od jej definicji. Niektóre definicje egzosfery obejmują całą przestrzeń kosmiczną aż do momentu, w którym atomy zostaną odrzucone przez wiatr słoneczny. Nie ma wyraźnej górnej granicy, ponieważ egzosfera nie ma ciśnienia i cząsteczki swobodnie unoszą się tutaj. W końcu egzosfera ustępuje miejsca poza wpływami Ziemi.
Niska orbita ziemska
Satelity o najniższej orbicie zajmują Niską Orbitę Ziemi (LEO), która obejmuje dowolną orbitę poniżej 2000 kilometrów (1243 mil). Satelity na tej wysokości bardzo szybko okrążają Ziemię, a ich orbity ulegają szybszej degradacji, co oznacza, że ostatecznie spadają na Ziemię, jeśli nie będą utrzymywane przez pędniki. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna znajduje się w LEO, a większość satelitów w LEO przelatuje przez termosferę, chociaż te na górnej granicy LEO docierają do egzosfery. Satelity do badań naukowych są zazwyczaj umieszczane w LEO, aby mogły ściślej monitorować działania na Ziemi.
Środkowa i wysoka orbita ziemska
Satelity powyżej LEO krążą wokół egzosfery i mogą utrzymywać swoje orbity przez dziesięciolecia bez regulacji. Satelity pogodowe i komunikacyjne zajmują wyższe orbity, ponieważ potrzebują dłuższych widoków na danym obszarze planety do przenoszenia transmisji lub rejestrowania danych. Na szczycie Wysokiej Ziemi Orbita znajduje się orbita geosynchroniczna. Każdy satelita będzie miał okres orbitalny taki sam jak Ziemie. Specjalnym typem orbity geosynchronicznej jest orbita geostacjonarna, która biegnie wzdłuż równika. To utrzymuje satelitę w tym samym punkcie na niebie na całej orbicie.