Zawartość
Wszystko, z czym wchodzisz w interakcję, składa się z kombinacji pierwiastków chemicznych. Układ okresowy to pełna lista każdego elementu znalezionego w naturze, ułożony tak, aby ich masa wzrastała od lewej do prawej i od góry do dołu. Lżejsze elementy są bardziej rozpowszechnione niż cięższe, a poznanie ich oferuje pouczające wprowadzenie do elementów i ich różnych właściwości. Najlżejsze cztery pierwiastki to wodór, hel, lit i beryl.
TL; DR (Too Long; Didnt Read)
Wodór, hel, lit i beryl to najlżejsze cztery pierwiastki, odpowiednio z jednym, dwoma, trzema i czterema protonami. Wodór nie ma neutronów, hel ma dwa, lit ma cztery, a beryl pięć, a masy pierwiastków rosną w tej kolejności.
Wodór i hel to gazy, zaś lit i beryl to metale.
Układ okresowy i masy pierwiastków
Możesz łatwo zidentyfikować najlżejsze elementy, sprawdzając układ okresowy (patrz Zasoby). Liczba atomowa, najwyższa liczba na kwadracie każdego elementu, informuje o liczbie protonów w elemencie; liczba masowa, dolna liczba na każdym kwadracie, mówi o względnej masie atomowej pierwiastka. Oba rosną razem, więc pierwiastek o liczbie atomowej 10 (neon) jest bardziej masywny niż pierwiastek o liczbie atomowej sześć (węgiel). Zawsze możesz użyć układu okresowego, aby znaleźć najlżejsze i najcięższe elementy.
Wodór
Wodór jest najlżejszym i najczęstszym pierwiastkiem we wszechświecie, składającym się tylko z pojedynczego protonu i pojedynczego elektronu, o symbolu chemicznym H. Jest bezbarwny i bezwonny i istnieje jako gaz w codziennych temperaturach. Jednak większość wodoru na Ziemi wiąże się z tlenem jako częścią wody. Chemia organiczna, czyli chemia życia oparta na węglu, w dużym stopniu zależy od wodoru, chociaż większość reakcji nie obejmuje go bezpośrednio. Wodór powstał pierwotnie w Wielkim Wybuchu i jest częścią procesu syntezy, która zasila gwiazdy takie jak nasze Słońce.
Hel
Hel składa się z dwóch protonów, dwóch neutronów i dwóch elektronów i ma symbol chemiczny He. Podobnie jak wodór, jest to bezbarwny i bezwonny gaz. Jest to jednak element niereaktywny i najlżejszy z grupy zwanej „gazami szlachetnymi”. Dlatego nie odgrywa roli w biologii i nie jest stosowany w wielu procesach chemicznych w przemyśle (poza tym jako substancja obojętna ), chociaż maszyny do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (MRI) i jądrowego rezonansu magnetycznego (NMR) wykorzystują go jako materiał nadprzewodzący. Hel jest drugim najbardziej powszechnym pierwiastkiem we wszechświecie, a oprócz tego, że powstaje w gwiazdach i podczas Wielkiego Wybuchu, powstaje również podczas procesów rozpadu promieniotwórczego.
Lit
Lit zawiera trzy protony, cztery neutrony i trzy elektrony o symbolu chemicznym Li. Jest to najlżejszy metal alkaliczny o srebrzystym kolorze i miękkiej, ale solidnej konsystencji. Lit jest pierwiastkiem wysoce reaktywnym, szczególnie w przypadku wody. Nie odgrywa dużej roli w biologii, chociaż węglan litu jest standardowym sposobem leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej. Może być toksyczny, chyba że podany w niewielkich ilościach. Lit ma jednak kilka zastosowań, przede wszystkim jako kluczowy element akumulatorów litowo-jonowych. Związki zawierające lit, w tym tlenek litu, chlorek litu, stearynian litu i węglan litu są stosowane w szerokim zakresie zastosowań, od produkcji szkła i ceramiki po farmaceutyki. Lit powstaje w gwiazdach, a niektóre powstały również we wczesnych stadiach wszechświata, w czasach Wielkiego Wybuchu.
Beryl
Beryl jest czwartym najlżejszym pierwiastkiem, z czterema protonami, pięcioma neutronami i czterema elektronami oraz chemicznym symbolem Be. Jest to metal o srebrno-białym kolorze i miękkiej konsystencji. Beryl i zawierające go związki są niebezpieczne dla ludzi, mają toksyczne i rakotwórcze działanie, ale mają praktyczne zastosowanie w przemyśle. Mieszanie berylu z miedzią i niklem tworzy stopy, które są bardziej przewodzące ciepło i elektryczność, a stopy te są przekształcane w styki elektryczne, sprężyny, żyroskopy i narzędzia, które nie będą iskrzyć. Istnieje również wiele innych zastosowań berylu, w tym w litografii rentgenowskiej i reaktorach jądrowych. Beryl powstaje w gwiazdach, a śladowe ilości powstały w następstwie Wielkiego Wybuchu.