Zawartość
Termin „skamielina” odnosi się do wszelkich śladów przeszłego życia. Skamieliną mogą być szczątki organizmu, takie jak liście, skorupa, zęby lub kości, lub skamielina może wskazywać na aktywność organizmu, takiego jak osady, wytworzone przez nich związki organiczne i nory. Istnieje kilka różnych metod ochrony skamielin zwierząt, roślin i ich części.
Zamrażanie
Zamrażanie jest rzadką formą zachowania, w której zwierzę pozostaje zamrożone od śmierci do czasu odkrycia, takie jak zwierzę wpadające do dołu lub szczeliny i zamarzające, lub gdy zwierzę jest zamrażane błyskawicznie. Ten rodzaj konserwacji wytwarza idealne nienaruszone szczątki zwierząt, często w tym zachowaną skórę, mięśnie, kości, włosy i narządy wewnętrzne. Zwykłe zwierzęta odkryte w tym stanie to zwierzęta odporne na zimno, takie jak nosorożec i owłosiony mamut z ostatniej epoki lodowcowej.
Permineralizacja
Pesteryzacja jest najczęstszym rodzajem zachowania skamielin. Ta metoda konserwacji występuje, gdy rozpuszczone minerały w wodzie gruntowej wypełniają przestrzenie komórkowe, takie jak mikroskopijne wnęki i pory roślin i zwierząt. Rozpuszczone minerały następnie krystalizują i wytwarzają kamieniste skamieliny w kształcie zwierzęcia lub rośliny, które zawierają większość oryginalnego materiału stałego. Ochrona organizmów, takich jak zęby, kości, skorupa i drewno, następuje przez permineralizację.
Pogrzeb
Pogrzeb to inny rodzaj zachowania. Ta metoda konserwacji ma miejsce, gdy organizmy, takie jak torfowiska zawierające korzenie paproci, szyszki, pnie i łodygi, skorupy wapienne, dolary piasku, skorupy mięczaków i resztki roślin, leżą w ziemi przez wiele lat na obszarach bogatych w wysoko skoncentrowany kwas garbnikowy. Często organizmy te pozostają w większości niezmienione, z wyjątkiem pewnego rozkładu i niewielkich przebarwień.
Formy i odlewy
W niektórych przypadkach konserwacja zachodzi dzięki naturalnej pleśni i odlewom. Dzięki tej metodzie zachowania organizm będzie leżał w osadzie, az czasem otaczający go osad stwardnieje. Organizm ostatecznie rozpuszcza się, a przy braku piasku lub gliny do wypełnienia pozostałej jamy powstanie naturalna pleśń organizmu. Zewnętrzna pleśń lub zewnętrzna część formy często przedstawia drobny szczegół powierzchni organizmu. Czasami wewnętrzna wnęka zawiera materiał wypełniający, taki jak piasek lub glina, który duplikuje oryginalną wewnętrzną powierzchnię organizmu i tworzy naturalny odlew.