Co to jest micela w biochemii?

Posted on
Autor: Robert Simon
Data Utworzenia: 21 Czerwiec 2021
Data Aktualizacji: 15 Listopad 2024
Anonim
Maturitní otázka 24: Charakteristika a význam lipidů (včetně terpenů a steroidů)
Wideo: Maturitní otázka 24: Charakteristika a význam lipidů (včetně terpenů a steroidů)

Zawartość

Micela to stabilne tworzenie się cząsteczek amfipatycznych lub cząsteczek, które mają polarną głowę i niepolarny ogon. Biegunowość jest czynnikiem, który określa, czy cząsteczka wchodzi w interakcje z wodą lub ucieka przed nią. Micela jest zatem sferyczną strukturą, w której niepolarne ogony cząsteczek amfipatycznych chowają się w środku i są osłonięte przed wodą przez głowice polarne wyściełające na zewnątrz. Micele odgrywają ważną rolę w absorpcji tłuszczu i witamin w jelicie.

Micelles: The Inside Story

Wiele typów cząsteczek może tworzyć micele. Ogólne właściwości tych cząsteczek obejmują polarny region głowy i niepolarny region ogona. Cząsteczki polarne lubią oddziaływać z wodą, ponieważ cząsteczki wody są również polarne. Cząsteczki niepolarne uciekają przed wodą i robią, co mogą, aby się przed nią ukryć. Cząsteczki tworzące micelę chowają swoje lęki przed ogonem w środku kulistej miceli, która jest osłonięta zewnętrzną tarczą polarnych obszarów głowy. Micele mogą być wykonane z kwasów tłuszczowych, cząsteczek mydła i fosfolipidów.

Formacja sferyczna

Cząsteczki, które mają ogony bojące się wody i głowy kochające wodę, nazywane są cząsteczkami amfipatycznymi. Mogą tworzyć dwuwarstwy, które umieszczają ogony na środku lub mogą tworzyć kuliste micele. Fosfolipidy to amfipatyczne cząsteczki, które zawierają dwa ogony lękające się wody. Ponieważ obecne są dwa ogony, powstanie przeludnienia spowodowałoby tworzenie się miceli. Zatem fosfolipidy wolą tworzyć dwuwarstwy. Kwasy tłuszczowe mają jednak tylko jeden ogon bojący się wody, dlatego tworzenie miceli jest dla nich łatwiejsze i bardziej stabilne.

Absorpcja tłuszczu

W jelicie tłuszcz jest trawiony na monoglyerydy i kwasy tłuszczowe. Micele odgrywają ważną rolę w absorpcji tych dwóch rodzajów cząsteczek. Micele tworzące się z tych cząsteczek przepływają na powierzchnię komórek wyściełających jelito. Micele nieustannie pękają i reformują się, więc gdy rozpadają się w pobliżu powierzchni komórki jelitowej, komórka może wchłonąć kwasy tłuszczowe i monoglicerydy. Ponieważ kwasy tłuszczowe i monoglicerydy są niepolarne, po prostu dyfundują przez błonę komórkową. Micele przenoszą również witaminy i cholesterol z trawionego pokarmu do tych komórek jelitowych.

Krytyczne stężenie miceli

Kwasy tłuszczowe nie tworzą łatwo miceli, dopóki pewne stężenie kwasów tłuszczowych nie pojawi się w roztworze. Gdy liczba kwasów tłuszczowych osiągnie stężenie zwane krytycznym stężeniem miceli (CMC), zaczną tworzyć micele. Powyżej CMC dodanie większej ilości kwasów tłuszczowych spowoduje powstanie większej liczby miceli. Pod CMC kwasy tłuszczowe wolą tworzyć warstwę na powierzchni wody, w której ogony lękające wodę skierowane są w powietrze, a kochające wodę głowy stoją na wodzie.