Zawartość
Cząsteczki jonowe składają się z wielu atomów o liczbie elektronów innej niż ich stan podstawowy. Gdy atom metalu wiąże się z atomem niemetalicznym, atom metalu zazwyczaj traci elektron z atomem niemetalicznym. Nazywa się to wiązaniem jonowym. To, że dzieje się tak ze związkami metali i niemetali, wynika z dwóch okresowych właściwości: energii jonizacji i powinowactwa elektronów.
Metale i niemetale
Metale układu okresowego obejmują wszystkie pierwiastki z grup od pierwszego do trzeciego, z wyjątkiem wodoru, a także niektóre inne pierwiastki z dolnych prawych obszarów stołu. Z drugiej strony niemetale obejmują wszystkie elementy z grup siódmej i ósmej, a także niektóre inne elementy z grup czwartej, piątej i szóstej.
Energia jonizacji
Energia jonizacji elementu opisuje ilość energii potrzebnej do spowodowania utraty elektronu przez atom. Metale mają zwykle niską energię jonizacji. Oznacza to, że „chcą” pozbyć się elektronu w reakcji chemicznej. Z drugiej strony wiele niemetali ma wysoką energię jonizacji, co oznacza, że są mniej skłonni do utraty elektronu w reakcji.
Powinowactwo elektronowe
Powinowactwo elektronowe to zmiana energii, gdy obojętny atom elementu zyskuje elektron. Niektóre atomy chętniej zdobywają elektrony niż inne. Metale mają małe powinowactwo do elektronów i dlatego nie przyjmują chętnie elektronów. Z drugiej strony wiele niemetali ma duże powinowactwo elektronowe; uwalniają większą ilość energii po przyjęciu elektronów. Oznacza to, że niemetale są znacznie bardziej skłonne do przyjmowania elektronów niż metale. Odpowiada to ich pozycjom w układzie okresowym. Reaktywne niemetale są zbliżone do elementów z grupy ośmiu, które mają pełne zewnętrzne powłoki elektronowe. Grupa ośmiu elementów jest bardzo stabilna. Zatem niemetal, który jest jeden lub dwa elektrony od pełnej powłoki elektronowej, będzie chętny do pozyskania tych elektronów i osiągnięcia stabilnego stanu.
Rodzaje obligacji i elektroujemność
Pojęcia energii jonizacji i powinowactwa elektronów są połączone w trzeci okresowy trend zwany elektroujemnością. Różnice elektroujemności między pierwiastkami opisują rodzaj wiązań między atomami. Jeśli różnice elektroujemności są bardzo małe, wiązania są kowalencyjne. Jeśli różnice elektroujemności są duże, wiązania są jonowe. Różnice elektroujemności między metalami a większością niemetali są wysokie. Dlatego wiązania mają charakter jonowy. Ma to sens w odniesieniu do energii jonizacji i powinowactwa elektronów; atomy metali chętnie tracą elektrony, a atomy niemetaliczne chętnie je zdobywają.