Zawartość
- Co to jest ciśnienie krwi?
- Dlaczego warto mierzyć ciśnienie krwi?
- Historia
- Ruchliwość
- Dokładność / kalibracja
- Problemy
Sfigmomanometr to urządzenie medyczne do pomiaru ciśnienia krwi. Wykorzystuje mankiet, który mocuje się wokół ramienia pacjenta. Dwa główne typy obejmują rtęć, odnoszącą się do pierwiastka płynnego używanego do pomiaru, oraz sfigmomanometr aneroidowy, wskazujący na brak jakiejkolwiek cieczy. Każdy typ sfigmomanometru ma swoje zalety i wady, które są oparte na różnicach między nimi.
Co to jest ciśnienie krwi?
Twoje serce to mięsień, który pompuje i krąży we krwi. To popycha krew do twoich żył i tętnic, tworząc pewien nacisk.
Ciśnienie krwi mierzy ciśnienie krwi w twoich tętnicach i żyłach. Miara ta jest wyrażona w dwóch liczbach, w górnej liczbie (skurczowe ciśnienie krwi) i niższej liczbie (rozkurczowe ciśnienie krwi) w mm Hg.
Dlaczego warto mierzyć ciśnienie krwi?
Wysokie ciśnienie krwi jest jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych na świecie. Konsekwentnie wysokie ciśnienie krwi jest oznaką choroby serca i może prowadzić do uszkodzenia narządów, zawału serca, trudności w oddychaniu, udaru mózgu, bólu w klatce piersiowej, bólu głowy, zmęczenia, poważniejszej choroby serca, a nawet śmierci. Dokładny odczyt ciśnienia krwi jest ważną miarą zdrowia i może pomóc osobom z wysokim ciśnieniem krwi zrozumieć ich stan.
Normalne ciśnienie krwi ma wartość 120 lub (mniej skurczową) ponad 80 (lub mniej) rozkurczową. Podwyższone ciśnienie krwi definiuje się jako 120-129 skurczowe powyżej mniej niż 80. Osoby z podwyższonym ciśnieniem krwi są zwykle w stanie łatwo wrócić do normalnych zakresów z pewnymi zmianami stylu życia.
Etap 1 wysokiego ciśnienia krwi (zwanego również nadciśnieniem) rozpoczyna się przy 130–139 skurczowych i ponad 80–89 rozkurczowych. Wysokie ciśnienie krwi Sage 2 zaczyna się od 140 lub więcej skurczowych powyżej 90 lub wyższych rozkurczowych.
Historia
Ciśnieniomierz rtęciowy reprezentuje klasyczną i sprawdzoną metodę pomiaru ciśnienia krwi. Po raz pierwszy został zaprezentowany w 1896 roku przez dr Scipione Riva-Rocci. Urządzenie składało się z nadmuchiwanego pęcherza wraz z kolumną rtęci. Różne ciśnienia powodują różne poziomy rtęci w kolumnie, tworząc w ten sposób sposób pomiaru ciśnienia krwi.
Ta podstawowa idea jest nadal stosowana do dziś w sfigmomanometrach rtęciowych. W 1905 r. Dr Nikołaj Korotkow odkrył metodę używania stetoskopu w połączeniu z sfigmomanometrem do pomiaru ciśnienia krwi za pomocą dźwięków przepływu krwi - technikę tę stosuje się do dziś.
Ruchliwość
Sfigmomanometr aneroidowy składa się z urządzenia sprężynowego i metalowej membrany, która tłumaczy sygnały z mankietu i operuje igłą w mierniku. To nie wymaga płynu. Brak płynu zapewnia mobilność, ponieważ urządzenie to można łatwo przenosić z jednego miejsca do drugiego.
Ponadto można go umieścić na ścianach. Ciśnieniomierz rtęciowy musi być trzymany w poziomym miejscu, aby rtęć pozostała na miejscu. Transportowanie może mieć wpływ na jego dokładność.
Dokładność / kalibracja
Zgodnie z artykułem w Journal of Public Health Policy, który badał dokładność sfigmomanometrów rtęci i aneroidów w latach 1995–2009, rtęć dostarczyła dokładniejszych wyników. Współczynnik dokładności obejmuje kalibrację. Podobnie jak w przypadku większości urządzeń, brak regularnej kalibracji powoduje niedokładne odczyty.
Urządzenia aneroidowe należy kalibrować częściej, ponieważ są bardziej złożone niż urządzenia rtęciowe. Niedokładne wyniki pojawiają się za każdym razem, gdy igła nie spoczywa na zero przed użyciem, co wymaga kalibracji.
Problemy
Rtęć jest materiałem niebezpiecznym i zanieczyszczającym. Jego zastosowanie w warunkach medycznych stwarza problemy, w tym potencjalne pęknięcie, wyciek i usuwanie. Ta różnica między rtęcią i aneroidami prowadzi do wyeliminowania stosowania rtęci w szpitalach.
Oprócz bezpieczeństwa najważniejszą kwestią przy pomiarze ciśnienia krwi jest dokładność. Według Departamentu Medycyny UCLA niedokładne pomiary ciśnienia krwi prowadzą do błędnej diagnozy i leczenia. Sfigmomanometry aneroidowe mogą zapewniać dokładne pomiary, o ile są one odpowiednio i często kalibrowane.