Zawartość
Węglan potasu, znany również jako potas w swojej surowej formie, ma symbol chemiczny K2CO3. Można to zrobić przez spalenie materiału organicznego i wykorzystanie wytworzonego popiołu. Wynika to z faktu, że potas i węgiel są obecne w wielu żywych organizmach.
Potaż jest wykorzystywany do wyrobu mydła i szkła i tradycyjnie był wytwarzany przez spalanie materiału organicznego i krystalizację węglanu potasu przez setki lat.
Zidentyfikuj materiał organiczny - np. Gałęzie drzew lub trzcinę - aby popiół był pierwszym etapem wytwarzania węglanu potasu. Większość roślin i drzew zawiera węglan potasu; tylko w różnych ilościach. Jeśli używasz drzew, pamiętaj o uwzględnieniu liści i gałęzi, ponieważ tutaj znajduje się najwięcej potasu.
Spal ten materiał organiczny w dobrze wentylowanym pojemniku, ponieważ tlen jest niezbędny w tych reakcjach chemicznych. Tlen ten łączy się z węglem zawartym w materiale organicznym, tworząc CO3 lub węglan, część węglanu potasu.
Po całkowitym spaleniu popiół przenieść do wodoszczelnych pojemników i całkowicie przykryć popiół wodą. Pozostaw popiół w tych pojemnikach na co najmniej 24 godziny. Podczas tego moczenia węglan potasu lub potaż rozpuszczają się w wodzie; pozostała część popiołu jest nierozpuszczalna.
Przefiltruj popiół przez wacik do pojemnika. Połóż popiół na bawełnianym arkuszu, obracając krawędzie arkusza, aby zapobiec rozlaniu, i polej popiół zimną wodą. Zbierz tę wodę, która będzie zawierać rozpuszczony węglan potasu.
Umieść tę wodę na patelni na ciepło. Powoli zagotuj wodę z węglanu potasu. Kontynuuj tak, aż kryształy utworzą się na dnie miski w stężonym roztworze. Po schłodzeniu powstanie więcej kryształów; są to kryształy węglanu potasu, które powstają, gdy nie ma już wystarczającej ilości wody, aby cząsteczki pozostały w roztworze.
Kryształy te są surową postacią węglanu potasu lub potażu.