Zawartość
- Wykonaj pusty pryzmat ze szkiełek mikroskopowych
- Zmierz współczynnik załamania wody cukrowej
- Ostrzeżenia
Kiedy promienie świetlne przechodzą z powietrza do wody, wyginają się, ponieważ współczynnik załamania powietrza różni się od współczynnika załamania wody. Innymi słowy, promienie świetlne poruszają się w powietrzu z inną prędkością niż w wodzie. Prawo Snellsa opisuje to zjawisko, zapewniając matematyczną zależność między kątem padania promieni świetlnych w stosunku do linii prostopadłej biegnącej przez wodę, współczynnikami załamania światła obu materiałów, przez które podróżuje światło, oraz kątem załamania światła, pod którym światło przechodzi przez wodę .
Im wyższy współczynnik załamania światła, tym bardziej światło wygina się. Woda cukrowa jest gęstsza niż zwykła woda, więc woda cukrowa ma wyższy współczynnik załamania światła niż zwykła woda. Tutaj wykorzystamy fizykę refrakcji do pomiaru zawartości cukru w wodzie.
Wykonaj pusty pryzmat ze szkiełek mikroskopowych
Za pomocą żywicy epoksydowej sklej krawędzie czterech szkiełek mikroskopowych, aby utworzyć prostokątny pryzmat.
Umieść pryzmat na piątym prostokątnym szkiełku mikroskopowym i przyklej pryzmat do szkiełka za pomocą żywicy epoksydowej.
Pozostawić żywicę epoksydową na noc.
Zmierz współczynnik załamania wody cukrowej
Przygotowany do eksperymentów. Przykryj ścianę papierem, aby nanieść oznaczenia. Ustaw wskaźnik laserowy tak, aby jego wiązka była prostopadła do ściany. Zamocuj wskaźnik laserowy na miejscu i sprawdzaj go okresowo, aby upewnić się, że jego wiązka stale uderza w to samo miejsce podczas przechodzenia przez powietrze.
Skieruj wiązkę lasera prostopadle przez pryzmat, gdy jest pusty. Gdy pryzmat jest pusty, wiązki nie należy kierować. Zaznacz miejsce, w które wiązka laserowa uderza w ścianę. Umieść kawałek papieru pod laserem i zaznacz punkt, w którym wiązka weszła w pryzmat (oba punkty powinny razem tworzyć linię prostą).
Napełnij pryzmat płynem. Skieruj wiązkę laserową przez wypełniony cieczą pryzmat. Belka uderzy w ścianę w pewnej odległości od pierwotnego znaku. Zaznacz belkę. Zmierz odległość między tymi dwoma punktami, odległość A. Zmierz odległość od pryzmatu do ściany, odległość B.
Za pomocą dwóch odległości zmierzonych w kroku 3 można obliczyć kąt, pod jakim wiązka uderza w ścianę - innymi słowy, jej kąt załamania po przejściu przez pryzmat. Oblicz ten kąt, znajdując odwrotną styczną (odległość A podzielona przez odległość B).
Użyj prawa Snellsa wraz z kątem, który obliczyłeś w kroku 4, aby określić współczynnik załamania cieczy. Zgodnie z prawem Snellsa względny współczynnik załamania dwóch materiałów lub n2 / n1 (n2 = współczynnik załamania drugiego materiału, n1 = wskaźnik załamania pierwszego materiału) jest równy sinusowi kąta padania, podzielone przez sinus kąta załamania światła. Celujesz wskaźnikiem laserowym prostopadle do pryzmatu, więc twój kąt padania wynosi 90. Obliczasz kąt załamania w kroku 4. I wreszcie współczynnik załamania powietrza (n1) wynosi 1.0003.
Utwórz 1 procent, 5 procent, 10 procent i 50 procent roztworów cukru. Powtórz kroki od 3 do 5, aby określić ich współczynniki załamania. Wykres stężenia cukru w funkcji kąta załamania. Porównaj swoje współczynniki refrakcji dla znanych stężeń z indeksem refrakcji obliczonym w kroku 5. Oszacuj stężenie cukru dla nieznanego roztworu.